پاسخی به بوسه باد

تقدیم به خانم فروغ دانش.........

باد پاییز که وزید برگ خزون غمگین بود

تو دلش خاطره سبزی فروردین بود

دیگه می دید که جائی توی دنیا نداره

به خودش گفت:"بیا ! عاقبت ما این بود...

بوسه باد خزونی منو زیر پا گذاشت

حرمت سبز درختو هیچ کسی نگه نداشت"

مهربون درخت عاشق با محبت اونو میدید

به خیال کودکانه ش زیر لب آهسته خندید:

            "حق قانونی رویش طعمه باد خزون نیست

            آسمون کوچه ما اونقدا نا مهربون نیست

            نه بهار اول عمره نه خزون آخر کاره

            نوبت سبزی تموم شد

                        دیگه این گله نداره

            سال دیگه باز دوباره نوبت یه برگ دیگه س

            بعد از اون تو فصل پائیز قصه یه مرگ دیگه س

            اما من سالای ساله ریشه توی خاک دارم

            با گذشت صد تا پائیز غم بی برگی ندارم

            فکر نکن که هیچ و پوچی، رفتنت اگرچه سخته

            حاصل عمر تو ای برگ، موندگاری درخته

            حق قانونی رویش طعمه باد خزون نیست

            آسمون کوچه ما اونقدا نا مهربون نیست"

بوسه باد

در مورد بوسه باد خیلی ها نوشته اند اما من یه گله از این ترانه دارم و اون اینه که .....

به توصیه یکی از دوستان خیلی عزیزم ترانه ای رو که در پاسخ به بو سه باد سرودم و برای خانم فروغ دانش عزیز ارسال کردم بزودی در وبلاگم قرار میدم.....منتظر باشید....لطفا

بدرود

 بدرود

 (تقدیم به آشناترینم....غریبه)

o       وقتی از تو می نویسم 

یاد تو  بغضمو میگیره به بازی

مگه از تو چی می خواستم

غیرازاینکه     خاطراتمو بسازی

o       تو   همه ترانه ها مو

                    قبل از اینکه من بگم    واسم میخوندی

تو    تموم واژه ها رو

                    خط به خط     میون شعر من میشوندی

                                      کاش می موندی   کاش می موندی

o       وقتی رفتی    کاش می دیدی

          همه ترانه های من  شکستن

کاش می دیدی    شعرای من

                    در رو روی واژه های تازه بستن

                                      گوشه دلم نشستن

o       جای پای تو     میون شعرای من

                    تا همیشه موندگاره

یاد سبز تو      واسه خزون سینه م

          یاد گاری بهــــــــاره

                              ولی یاد و یادگاری

                                       دیگه فایده ای نداره                       

o       نمی گم اگه تو باشی

                    دل من واسه همیشه  شاد شاده

تو یه بار اومده بودی

                    همینم از سر قلب من زیاده

                                                آره از سرم زیاده

o       نمیگم اگه میموندی

          همیشه برات میخوندم  نمیدونم

شایدم باید میرفتی

          تا بتونم واسه رفتنت بخونم

o       دیگه بات حرفی ندارم

          برو با قایق عشقت      به سلامت

منم این گوشه تو ساحل

                    میشینم منتظر موج ملامت

                       تو برو سفر سلامت    

                                 تو برو سفر سلامت   

تا این لحظه چقدر از عمرت میگذره؟

از این سالها چند دقیقه رو به تماشای ماه کامل اختصاص داده ای؟

هیچ میدونی چند شب دیگه در باقی عمرت ماه بدر کامل خواهد بود؟

محاسبه ش کاری نداره فقط کافیه سالهای باقیمونده عمرت رو در عدد 12 ضرب کنی.

براحتی می بینی که افتخار تماشای ماه در یک شب مهتابی فقط به دفعات محدودی در زندگی هر آدمی نصیبش میشه اونهم به شرط مساعد بودن اوضاع جوی و ....

پس این بار که قرص کامل ماه رو توی آسمون صاف یکی از شبای تکرار نشدنی عمرت پیدا کردی ، قدر بدون و خوب تماشاش کن.

اگه خوب به اطرافت نگاه کنی بسیاری از این موقعیت های تکرار نشدنی کشف می کنی که هر روز بی تفاوت از کنارشون رد میشیم و استفاده از اونا رو به یه فرصت دیگه موکول می کنیم. فرصتی که خودمون هم از بوجود اومدنش مطمئن نیستیم.

فرصت تماشای یه درخت سیب غرق شکوفه، فرصت دیدن یه دوست ، فرصت بوسه زدن بردست مادر دلسوز و ...

بیاین این فرصت های طلائی رواز دست ندیم چرا که زندگی یعنی قدر مطلق مجموع همین فرصت ها.

من هنوز زنده ام

ما توشه راه خویش برداشته ایم

وز نیک و بدی بذر عمل کاشته ایم

تا قصه آرزو به انجام رسد

ما نیز زمان خویش را داشته ایم

هر لحظه سفیر مرگ از راه رسد

کاری به امید عمر نگذاشته ایم

۱۷ فروردین زادروز دوباره من بود. با سپاس از همه دوستانی که جویای حال من بوده و هستند.

من میخواهم.....

من قصد نکرده ام شهابی باشم

یا بر تن تبدار تو  آبی  باشم

یا    کنج  کتابخانه  سینه  تـــــو

                                    در زیر غبارها  کتابی  باشم

یا ناله سوزان ترا در دل چــــاه

                                    در قالب پژواک جوابی باشم

یا تشنگی ترا  که دریـــای منی

                                    تصویر مه آلود سرابی باشم

من میخواهم اگرچه تنها وغریب

                                    سرچشمه نور ماهتابی باشم

هرچند که خاکستری ام میخواهم

                                    یادآور خاطـــــرات آبی باشم

سال نو مبارک. شاد باشید و دست مهربان آفرینش را رد نکنید.

از میون نظر هائی که برام نوشته شده بود یه نظربیشتر از بقیه برام جالب بود و اون خبر منبر محمد عزیز بود.

محمد رخصت گرفته بود که در مورد ماه من به منبر بره و وقتی به وبلاگش رفتم از اینکه از یه نگاه دیگه موضوع ماه رو دیده بود و در موردش نوشته بود خیلی خوشم اومد.

از همه دوستان دعوت می کنم به آشپزخونه محمد یه سری بزنین و نوشته زیباش رو بخونین. دلم میخواست همه نظر ها اینجوری باشه تا با دیدگاههای هم بهتر و بیشتر آشنا بشیم اگر چه شاید به قول خود محمد ماه من با ماه اون کاملا متفاوت باشه.

آدرس وبلاگ مورد نظر درست روبروی شماست و فقط یه کلیک با اون فاصله دارین...لینکدونی رو نگاه کنین....