درباره من
در سینه من تمام هستی هست-
سرمایه عشق و شور و مستی هست -
هم زمزمه یگانگی در من -
هم بارقه های بت پرستی هست -
حتی به حریم پاک یزدانی -
هم وسوسه درازدستی هست -
ادامه...
بدرود
بدرود
(تقدیم به آشناترینم....غریبه)
o وقتی از تو می نویسم
یاد تو بغضمو میگیره به بازی
مگه از تو چی می خواستم
غیرازاینکه خاطراتمو بسازی
o تو همه ترانه ها مو
قبل از اینکه من بگم واسم میخوندی
تو تموم واژه ها رو
خط به خط میون شعر من میشوندی
کاش می موندی کاش می موندی
o وقتی رفتی کاش می دیدی
همه ترانه های من شکستن
کاش می دیدی شعرای من
در رو روی واژه های تازه بستن
گوشه دلم نشستن
o جای پای تو میون شعرای من
تا همیشه موندگاره
یاد سبز تو واسه خزون سینه م
یاد گاری بهــــــــاره
ولی یاد و یادگاری
دیگه فایده ای نداره
o نمی گم اگه تو باشی
دل من واسه همیشه شاد شاده
تو یه بار اومده بودی
همینم از سر قلب من زیاده
آره از سرم زیاده
o نمیگم اگه میموندی
همیشه برات میخوندم نمیدونم
شایدم باید میرفتی
تا بتونم واسه رفتنت بخونم
o دیگه بات حرفی ندارم
برو با قایق عشقت به سلامت
منم این گوشه تو ساحل
میشینم منتظر موج ملامت
تو برو سفر سلامت
تو برو سفر سلامت
تا این لحظه چقدر از عمرت میگذره؟
از این سالها چند دقیقه رو به تماشای ماه کامل اختصاص داده ای؟
هیچ میدونی چند شب دیگه در باقی عمرت ماه بدر کامل خواهد بود؟
محاسبه ش کاری نداره فقط کافیه سالهای باقیمونده عمرت رو در عدد 12 ضرب کنی.
براحتی می بینی که افتخار تماشای ماه در یک شب مهتابی فقط به دفعات محدودی در زندگی هر آدمی نصیبش میشه اونهم به شرط مساعد بودن اوضاع جوی و ....
پس این بار که قرص کامل ماه رو توی آسمون صاف یکی از شبای تکرار نشدنی عمرت پیدا کردی ، قدر بدون و خوب تماشاش کن.
اگه خوب به اطرافت نگاه کنی بسیاری از این موقعیت های تکرار نشدنی کشف می کنی که هر روز بی تفاوت از کنارشون رد میشیم و استفاده از اونا رو به یه فرصت دیگه موکول می کنیم. فرصتی که خودمون هم از بوجود اومدنش مطمئن نیستیم.
فرصت تماشای یه درخت سیب غرق شکوفه، فرصت دیدن یه دوست ، فرصت بوسه زدن بردست مادر دلسوز و ...
بیاین این فرصت های طلائی رواز دست ندیم چرا که زندگی یعنی قدر مطلق مجموع همین فرصت ها.